Fabula amoris herois et heroinae in pellicula Titanic circa monile gemmatum versatur: Cor Oceani. Sub finem pelliculae, haec gemma etiam in mare mergetur una cum desiderio heroinae erga heroem. Hodie fabula alterius gemmae est.
In multis fabulis, multae res proprietates maledictas habent. Per saecula, dicitur in quibusdam terris cum aura religiosa praecipue valida, semper multos esse qui morte et tragoedia circumdantur quia res maledictas tangunt. Quamquam nulla vera ratio theoretica est cur dicatur eos ex maledictione mori, multi sane ex hac re moriuntur.
Maximus adamas caeruleus in mundo: Stella Spei, etiam Stella Spei appellata, est ingens ornamentum adamantum nudum colore caeruleo marino claro. Multae societates gemmarum, periti, et etiam reges et reginae eum adipisci volunt, sed omnes qui eum adipiscuntur, sine exceptione, multum infortunii habent, sive mortui sive vulnerati.
Decennio 1660, Tasmir, Americanus explorator, hoc ingentem gemmam caeruleam, adamantinam, crudam, in venatione thesauri invenit, quae centum duodecim caratorum ponderis fuisse dicitur. Deinde, Tasmir gemmam regi Ludovico XIV donavit, et plurima praemia accepit. Sed quis umquam credidisset Tasmir tandem interfectum iri, a caterva canum ferorum in venatione thesauri laceratum, et tandem mortuum iri?
Postquam rex Ludovicus XIV adamantum caeruleum accepit, populo imperavit ut adamantum polirent et polirent et laete gererent, sed tum eruptio variolarum in Europa venit, sed vita Ludovici XIV.
Postea, socii Ludovici XV, Ludovicus XVI et imperatrix eius, ambo caeruleum adamantum gerebant, sed fatum eorum erat ad guillotinam ducendi.
Fine decennio 1790, adamas caeruleus subito furatus est, et in Nederlandia non iterum apparuit nisi post annos fere quadraginta, cum ad minus quam 45 carata redactus est. Dicitur artificem adamantum Gulielmum, ut adamas recuperare non posset, consilium factum esse. Etiam si iterum divisus esset, artifex adamantum Gulielmus maledictionem adamantis caerulei non effugit, et exitus ultimus fuit ut Gulielmus et filius eius alter post alterum sibi mortem consciverint.
Philippus, peritus gemmarum Britannicus, hunc adamantum caeruleum circa annum 1830 vidit et vehementer ad eum captus est, fabulam neglegens quod hic adamans caeruleus malam fortunam allaturus esset, deinde eum sine haesitatione emit. Nomen ei "Spem" secundum se dedit, et etiam in "Stellam Spei" mutavit. Tamen, adamantus caeruleus facultatem suam malam fortunam afferendi non finivit, et collector gemmarum subito domi mortuus est.
Thomas, nepos Philippi, heres proximus Adamantini Caerulei factus est, nec Adamantina Caeruleus eum pepercit. Marth tandem fidem publicam declaravit, et amans eius Yossi quoque divortium ab eo consensit. Mars tum Stellam Spei vendidit ut debita sua solveret.
Fine decennio quadragesimo saeculi vicesimi, clara societas Americana gemmarum magna, Harry Winston, ingentem pecuniae summam impendit ut "adamas Spei" emeret; per longum tempus, familia Winston nulla maledictione affecta est, sed negotium florebat. Tandem familia Winston adamas caeruleum Museo Historiae Smithsonian Vasingtoniae in Civitatibus Foederatis donavit.
Cum omnes putarent fortunam infelicem finitam esse, Harry Winston Jewelers unum ex maximis rapinis gemmarum in historia Americana passa est. Fortuna infelicitas non evanuit.
Fortuna favente, nunc in museo est et nemini alii malam fortunam afferet.
Tempus publicationis: IX Iul. MMXXIV